3 lutego w liturgii wspominamy św. Błażeja.
Pochodził z Cezarei Kapadockiej, która w IV w. była centrum wczesnego chrześcijaństwa. Studiował filozofię, medycynę i pracował jako lekarz. Był znany z tego, że pomagał ubogim. Porzucił jednak swoją pracę, został pustelnikiem, a następnie został wybrany na biskupa Sebasty. Za panowania cesarza Licyniusza, wybuchło ostatnie wielkie prześladowanie chrześcijan. Św. Błażej został pojmany i osadzony w więzieniu. Tam, przez swoją gorliwą modlitwę i przykład umacniał współwierzących. Według legendy, podczas jednego z posiłków młodemu chłopcu ość miała utknąć w gardle, uniemożliwiając mu oddychanie. Modlitwa i błogosławieństwo biskupa miały cudownie przywrócić mu zdrowie.
Dla upamiętnienia tego wydarzenia Kościół błogosławi gardła, przywołując św. Błażeja: „Za wstawiennictwem św. Błażeja, niech Bóg zachowa cię od choroby gardła i wszelkiej innej dolegliwości. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”
Od XIII w. został on zaliczony do grona tak zwanych czternastu Wspomożycieli. To, według pobożności ludowej, byli święci, którzy szczególnie wspierali ludzi w trudnych sprawach, przeciwnościach losu, klęskach i chorobach.





